วันศุกร์ที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2558

พ่อเองนะ

                                      



            พ่อเป็นคนแปลก... ตั้งแต่จำความได้ ตอนเด็กๆต้องอยู่กับพ่อเพราะแม่ไปเข้าเวรที่โรงพยาบาล พ่อดูแลเราอย่างดี แต่อยู่มาวันหนึ่ง พ่อกับแม่ก็ทะเลากันเพราะว่า พ่อลาออกจากการไฟฟ้า.. เพื่ออะไร? พ่อออกจากงานการไฟฟ้าเพื่อจะมาดูแลเรา หลังจากนั้นโตมา พ่อก็ย้ายไปอยู่อีกบ้าน พ่อบอกว่าพ่อเหงามากตอนอยู่บ้านนั้น แต่ถ้าพ่ออยู่บ้านเดียวกับเรา พ่อจะเป็นภาระของแม่เปล่าๆ พ่อเป็นคนแปลกๆ พ่อชอบหัวเราะเสียงดัง พ่อพูดเก่ง พ่อชอบกินอะไรแปลกๆ พ่อชอบปลูกต้นไม้แต่พ่อไม่ชอบดูแลต้นไม้ที่พ่อปลูก พ่อชอบฟังเพลงแต่พ่อไม่ชอบให้ใครร้องเพลงให้ฟัง พ่อชอบไปไร่โดยที่ไม่บอกใครนั่นทำให้แม่เป็นห่วงพ่อบ่อยๆ พ่อเป็นคนหน้าตาโหดแต่ความจริงพ่อเป็นคนมุ้งมิ้งมากมาย นี่คือความแปลกของพ่อ แต่มีอย่างหนึ่งที่แปลกที่สุดในตัวพ่อ.. พ่อเป็นคนไม่มีความอดทน แต่พ่ออดทนเลี้ยงลูกได้  นี่คือความแปลกของพ่อ เราขอบคุณพ่อที่ดูแลเรา เราไม่ค่อยได้เจอพ่อ ไม่ค่อยได้คุยกับพ่อ นั่นทำให้เรากับพ่อไม่สนิทกัน เลยไม่ได้มีโอกาสพูดอะไรกับพ่อ แต่มีหลายอย่างอยากคุยกับพ่อนะ แต่พอจะพูด พ่อก็จะขำ ทำเป็นเล่น ซึ่งจริงๆไม่ตลกว่ะ (เดี๋ยวนะ) อยากบอกพ่อว่า ขอบคุณพ่อที่ทำให้หนูเป็นคนดีได้ ถึงพ่อจะไม่เคยสอนหนู เป็นพ่อก็เป็นแบบอย่างที่ดีให้หนูมาตลอด ขอบคุณที่พ่อไม่เคยทิ้งแม่ ขอบคุณที่พ่อยังนึกถึงหนูกับแม่ตลอด พ่อเคยบอกว่า "ตอนที่เรายังเล็กๆ เราร้องไห้บ่อยมาก พ่ออยากจะบ้าตายเพราะพ่อร้องเพลงกล่อมแบบแม่ไม่ได้ พ่อไม่รู้ว่าคนภาคกลางเค้ากล่อมเด็กให้นอนยังไง พ่อเป็นคนอีสาน" ตลกมากพอได้ฟัง เลยอยากบอกว่า รักพ่อมากๆเลยนะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น